Self reflex Volume 0.19

 Στα τέλη του Ιουλίου αποφάσισα με την δημοσίευση του Self Reflex Volume 0.18,
που αποτελούσε το τελευταίο μέρος μια σειράς με φωτογραφίες από προηγούμενα καλοκαίρια που έχω ζήσει, να κάνω ένα απαραίτητο διάλειμμα στο Journal για τον μήνα του Αυγούστου.

 Από σήμερα, το Journal επιστρέφει ανανεωμένο με το πρώτο Log για την νέα σεζόν.
Ήθελα να ξεκινήσω πιο νωρίς αλλά λόγω κάποιων υποχρεώσεων που είχα τις πρώτες
δύο εβδομάδες του Σεπτεμβρίου καθυστέρησα λίγο. Η στήλη Self Reflex επανέρχεται ύστερα από ένα πολύ "ιδιαίτερο" και "δραστήριο" Αύγουστο που κατάφερα να ισορροπήσω αρκετή ξεκούραση με μπόλικη φωτογραφική δημιουργία.

 Φέτος, μετά από αρκετά χρόνια ένιωσα την ανάγκη να παραμείνω στην Αθήνα, την ομορφότερη πόλη του κόσμου, (ειδικά όταν "αδειάζει") και να την ζήσω ως "τουρίστας". Χάθηκα στους δρόμους της, ανακάλυψα νέες γειτονιές, επισκεύθηκα μουσεία και χώρους τέχνης για να μάθω και να εμπνευστώ, φωτογράφισα ανθρώπους και καινούργια μέρη, πήγα θερινό σινεμά, κολύμπησα στις παραλίες της, δοκίμασα καινούργιες γεύσεις, την γνώρισα ξανά από την αρχή.

Οι φωτογραφίες που επέλεξα για αυτό το log είναι ένα μικρό κομμάτι από μερικές από τις καθημερινές δραστηριότητες που έκανα την περίοδο των φετινών διακοπών.

Street photo walks

 Αν δεν το έχετε καταλάβει μέχρι τώρα, από αναφορές σε προηγούμενα logs, απολαμβάνω να περπατάω καθημερινά μεγάλες αποστάσεις. Προσπαθώ οι περισσότερες καθημερινές μετακινήσεις μου προς και από τις τοποθεσίες των εργασιών μου να γίνονται με τα πόδια, εκτός αν υπάρχει βιασύνη, που τότε χρησιμοποιώ ποδήλατο. Κατά μέσο όρο τα τελευταία 3 χρόνια καλύπτω ημερησίως 20 με 25 χιλιόμετρα. Αυτό πέρα από το ότι με βοηθάει να κρατήσω μια σχετικά καλή φυσική κατάσταση μου επιτρέπει να περνάω αρκετό χρόνο στους δρόμους της Αθήνας όπου μπορώ να παρατηρώ τι γίνεται γύρω μου και να φωτογραφίζω κάθε τι που μου κεντρίζει το ενδιαφέρον.

Τουρίστριες ξεκουράζονται στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου.

Τουρίστρια θαυμάζει την ομορφία των κτηρίων στο κέντρο της Αθήνας.

Στιγμιότυπο από cafe στην οδό Ερεχθείου στο Κουκάκι.

Βόλτα κάτω από τον Παρθενώνα τις βροχερές μέρες.

Κυνηγώντας φούσκες.

Tuk - Tuk κάτω από τον Παρθενώνα.

Όπως σας είπα. Το έζησα ως τουρίστας!

Φωτογραφίσεις των καθημερινών ηρώων μου

 Για όσους παρακολουθούν το Journal γνωρίζετε ότι από την πρώτη μέρα του 22 τρέχω το "The 365 humanity project". Πραγματικά όταν το άρχισα δεν πίστευα ότι θα κυλήσει τόσο αβίαστα. Στην αρχή είχα στο νου μου ότι όπου πηγαίνω κάθε μέρα πρέπει να έχω τουλάχιστον μία κάμερα μαζί μου και να βρίσκω ενδιαφέρουσες στιγμές να φωτογραφίσω. Πλέον γίνεται σχεδόν αυτόματα.

 Το project αυτό, που έχει ξεπεράσει τα ⅔ της ολοκλήρωσης του, με έχει διδάξει μέχρι τώρα ότι οι άνθρωποι είμαστε πολύ ενδιαφέροντα όντα ακόμα όταν κάνουμε τα πιο απλά πράγματα, με έκανε λίγο πιο εξωστρεφή (λέμε τώρα, μπας και το πιστέψουμε) και να χαλαρώνω ζώντας στη στιγμή. Ακολουθούν μερικές αγαπημένες φωτογραφίες από τον Αύγουστο.

Τουρίστας ψάχνει να βρει τον δρόμο του στον Εθνικό Κήπο.

Slam Dunkers!

Τα απαραίτητα ψώνια πριν το φευγιό.

Στο μεροκάματο.

Τουρίστες προστατεύονται από τον καυτό ήλιο.

Σύγχρονος Λεωνίδας!

You 've been featured.

 Δεν γνωρίζω να σας πω το γιατί αλλά τον Αύγουστο έτυχε μια σειρά από ευτυχείς συγκυρίες όπου δύο δημοφιλείς πλατφόρμες κοινωνικών δικτύων που είμαι μέλος, το VSCO που ανεβάζω φωτογραφίες και το Flipboard που συγκεντρώνω άρθρα από το Internet και τα παρουσιάζω σε μορφή ηλεκτρονικών περιοδικών, με έκαναν featured σε καθημερινή βάση. Αυτό βοήθησε την ανάδειξη των 2 προφίλ (VSCO & Flipboard) σε ένα μεγάλο, εδραιωμένο κοινό, αύξησε την δημοτικότητα του site των Essential Pixels, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι γνώρισα αρκετούς ταλαντούχους συναδέλφους από όλο τον κόσμο που τώρα ανταλλάσσω μαζί τους απόψεις και γνώσεις για την τέχνη της φωτογραφίας και της βιντεοσκόπησης.

(Re)Join στο VERO.

 Το 2019 έκανα join σε μια πλατφόρμα social media που λειτουργεί με διαφορετική προσέγγιση. Όμως δεν ασχολήθηκα και πολύ, ούτε ανέβασα περιεχόμενο. Απλά παρέμενα σε αυτή για να κρατήσω το user name σε περίπτωση που θα ήθελα να την χρησιμοποιήσω στο μέλλον. Το μέλλον ήρθε και πρόσφατα γύρω από το VERO έχει δημιουργηθεί ένας ενθουσιασμός, όπου αρκετοί φωτογράφοι, επαγγελματίες και ερασιτέχνες κάνουν join και αρχίζουν να ανεβάζουν φωτογραφίες και βίντεο.

 Το VERO μου αρέσει αισθητικά, επιτρέπει φωτογραφίες και βίντεο σε μεγάλες αναλύσεις και διατήρηση του aspect ratio, links, δεν έχει διαφημίσεις και το χρονολόγιο λειτουργεί χρονολογικά και όχι με αλγόριθμους. Οι πρώτες εντυπώσεις που έχω από την λιγοστή χρήση του μέχρι τώρα είναι θετικές. Δεν γνωρίζω αν θα είναι μόδα που θα περάσει γρήγορα ή το “καταπιούν” άλλοι γίγαντες. Ελπίζω να πιάσει γιατί μου φαίνεται ότι είναι κάτι διαφορετικό και παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον στον τρόπο επικοινωνίας μεταξύ των μελών του και τον τρόπο που ασκούν εποικοδομητική κριτική.

Το πρώτο post στο VERO έχει συμβολικό χαρακτήρα.

Το πρώτο Log για την νέα σεζόν κάπου εδώ τελείωσε.
Θέλω να ευχηθώ σε όλους σας καλά ξεκινήματα σε ότι και αν έχετε επιλέξει να κάνετε!
Το Journal επιστρέφει στην κανονικότητα του και θα τα λέμε μέσα από τα Logs του Self Reflex αλλά και των άλλων κατηγοριών του. (Spoiler Alert. Ετοιμάζω καινούρια ενδιαφέροντα θέματα και κατηγορίες για τη νέα σεζόν στο Journal. Μείνετε συντονισμένοι!)