Για το Self Reflex αυτής της Παρασκευής λέω να παραμείνω στην περίοδο που ήμουν στο Παρίσι και να μοιραστώ άλλο ένα αγαπημένο candid πορτραίτο που έχω ξεχωρίσει.
Η οικογένεια που με φιλοξενούσε έχει δύο κόρες, την Suazique και την Yasmine που το 2008 ήταν 13 και 10 ετών αντίστοιχα. Κάθε Κυριακή και τα δύο κορίτσια έκαναν προπόνηση ιππασίας σε έναν ιππικό όμιλο κοντά στο σπίτι τους. Την πρώτη φορά που πήγα μαζί τους για παρέα μου άρεσε πολύ. Ήταν η πρώτη φορά στην ουσία που έβλεπα άλογα από τόσο κοντά και μπορούσα να τα χαϊδέψω, να μάθω γι' αυτά και να τα φωτογραφίσω.

Ο Casious την ώρα της ξεκούρασης.
Φωτογραφικό ενδιαφέρον είχε επίσης το ίδιο το μέρος του ομίλου, οι πίστες, οι στάβλοι και οι εγκαταστάσεις και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το ποσό καλά ίππευαν τα πιτσιρίκια που προπονούνταν μαζί με τα κορίτσια. Πήγα μαζί τους αρκετές Κυριακές και έβγαλα αρκετές φωτογραφίες, τόσο του χώρου όσο και των παιδιών.

Χαλαρή βόλτα με τα πόνυ.
Η φωτογραφία που έχω ξεχωρίσει είναι μιας πιτσιρίκας η οποία είτε αισθανόταν κάποια αδιαθεσία ή βαριόταν την συγκεκριμένη μέρα της προπόνησης ή γενικά δεν της άρεσε καθόλου αυτό που έκανε εκεί. Πάντως από την αρχή παραπονιόταν στην δασκάλα της και της ζήτησε να σταματήσει.
Καθώς φωτογράφιζα μέσα στην πίστα άλλα παιδιά θυμάμαι ότι γύρισα το κεφάλι μου για λίγο σε έναν στάβλο. Και να τη εκεί, ανεβασμένη στους πασσάλους να στέκεται και να τους κοιτάει όλους αφ'υψηλού.

Το κορίτσι της Δύσης.
Και κάπου εδώ, σύντομο ήταν , τελειώνει το σημερινό log.
Μέχρι το επόμενο, να είστε όλοι καλά!